Monday, December 26, 2011
Sunday, December 25, 2011
Saturday, December 24, 2011
Monday, December 12, 2011
Ухаан Өгүүлэг
Сургамжит өгүүлэг
Эрт урдын цагт Энэтхэгийн нэг ус тугээгч хувинтай дамнуургаарус зєєдєг байжээ. Харин 2 хувингийн нэг нь цоорхой бєгєєд усных нь тал асгархад хурдэг байв. Энэ байдлаасаа цоорхой хувин их ичэд ичиж, харин бvтэн хувин нь єєрєєрєє бахархдаг байв. Иймэрхvv байдлаараа бvтэн 2 жил vргэлжилж, эцэст нь цоорхой хувин тэсч чадалгvй: -Эзэнтэн минь би єєрєєсєє ихэд ичиж байна. Мєн танаасаа уучлалт гуйхыг хvсч байна гэжээ. - Яагаад? гэж усчин асуухад: - Яагаад гэвэл би авч ирэх ёстой усныхаа дєнгєж талыг нь авчирдаг. Тэгээд та миний ийм байдлаас болж авах ёстой мєнгєє бvгдийг нь авч чаддаггvй шvv дээ гэхэд усчин хариуд нь: -Чи буцах замдаа замын хажуу талын цэцгvvдийг хараарай гэв. Цєєрхєй хувин буцахдаа замаа хартал vнэхээр сайхан цэцгvvд ургсан байлаа. Гэсэн хэдий ч хурэх газраа ирэхэд бас л тал устай байсан тул усчнаас дахин уучлал гуйв. Тэгэхэд усчин цоорхой хувингаасаа: " Замын хажууд зєвхєн чиний талд л цэцгvvд ургасан, харин нєгєє хувингын талд цэцэг ургаагvй байгааг ажиглав уу? гэж асуугаад: - Yvнйи учир нь чамайг цоорхой болохоор замын хажуугаар цэцгийн vр суулгасан юм. Ус аваад буцах замдаа чи тэднийг усалж сайхан цэцгvvд ургуулсан. 2 жилийн турш би энэхvv цэцгvvдийг тvvж эзнийхээ гэрт тавьдаг байсан. Хэрвээ энэ сайхан цэцгvvд байгаагvй бол тvvний гэрт аз жаргал авч ирэхгvй байсан шvv дээ, хэмээн єгvvлжээ.
Зүүдний дуудлага (өгүүлэг)
Thursday, December 8, 2011
Sunday, December 4, 2011
Friday, December 2, 2011
Monday, October 31, 2011
дусал нулимас
| ||
 |
 Дуслуулсан нулимасны чинь тоогоор чамдаа шүлэг хэлхэж өгье Дутуу орхисон шүлгээ найраглал болгон хөгжөөж Дугуй тоонот гэртээ бүсгүй эрдэнэ чамайгаа оршоож Дундаршгүй жаргалтай байлганаа гэж сэтгэл дотроо шивнье.
Хоног тоолон хүлээх сэтгэлийн цаг тоололд Хонгорхон чи минь ирэх шүтээн өдөр байгаа даа Хослон жаргах мөчид чи минь наддаа эрхлээд Хорвоогийн сайхан бүхнээр нүдээ нь баясгах мөч бий дээ
Чанасан цайны чинь ааганд бие сэтгэл тавираад Чамайг л харан мишээх тэр өдөр айсуй л биз Чамлаж бус нандигнаж, чамдаа хадгалсан хайраараа Чамд л гэсэн итгэлээр ирээдүйг хүлээх сэтгэл бий...
Шүлгэн дусал цуглуулаад сэтгэлийн суваргаа би чинь босгоноо Шүүдрийн дусал адил цэвэр тунгалаг сэтгэлээ бүсгүй чамдаа өргөөд Шөнийн оддын хэлхээгээр хонгор чамайгаа гоёно доо би... бүсгүй минь.. |
shuleg
Хайрын шүлэг
mixxmongolia.wordpress.com -Өөрийгөө би хайрлаж чадаагүй тийм хайраар чамайг би хайрласан Өөрийгөө чи хайрлаж чадаагүй тийм хайраар чамайг би хайрласан Мөнгөн бургасны зулзаган мөчрийг чамайг хайрлахдаа би хайрласан Мөнхийн сайхан хөх тэнгэрийг чамайг хайрлахдаа би хайрласан Мөлсөн чулуу, цэгээн урсгалыг чамайг хайрлахдаа би хайрласан2011-01-13үргэлжлүүлэх
яаж харна тэгж харагдана
Судлаач анх тааралдсан ажилчнаасаа энд ямар ажил хийдгийг нь асуухад нөгөөх нь "Чи чинь сохор юмуу?" гэж бухимдуу хэлээд "Энэ том том хад чулууг ажлын шаардлага хангахгүй багажаар хагалан даргын тушааснаар тэнд овоолж байна. Энэ тамын халуунд шатан шатан энэ ажлыг хийх нь надад үнэхээр хэцүү байна. Үхлээс хүнд хэцүү ажил гэж энэ л байна даа." гэв. Судлаач тэндээс хурдхан холдож өөр нэг ажилчин дээр очжээ.
Тэгээд жаахан эмээсхийн, өмнөх хүнээс асуусан асуултаа тавьжээ.
Харин нөгөө ажилчин "Уран барилга барих барилгын чулуу бэлдэж байна. Хэдийгээр нэг хэвийн хүнд ажил ч гэсэн гэр бүл үр хүүхдээ тэжээх ажилтай байна гэдэг чинь сайхан шүү дээ. Үүнээс хүнд байдалд байгаа хүмүүс зөндөө байдаг шүү дээ."
ухаархуйн өгүүллэг
өвгөн индиан ач хүүтэйгээ гэрийнхээ үүдэнд суугаад цаахан талд нь ноцолдох хоёр нохойг ажиглаж байв. Нэг нь цагаан, нөгөө нь хар зүстэй бөгөөд 12 настай ач хүүг нь ухаан орох цагаас л хамт ноцолдож өсчээ. өвөө нь хажуугаасаа салгадаггүй байнга харж хамгаалдаг хоёр нохой нь байлаа. Амбаараа мануулахад нэг л нохой хангалттай байхад яагаад заавал хоёр, тэгээд бас цагаан, хар өнгөтэй байгаагийн учрыг хүү ихэд сонирхон өвөөгөөсөө асууж гэнэ.
өвгөн индиан ач хүүгийнхээ нуруу нь дээр нөхөрсөгөөр алгадаад “хүү минь энэ нь миний хувьд хоёр чухал зүйдийг илэрхийлж байгаа юм.”
“юу илэрхийлж байгаа юм ” гэж ач хүү асуухад “сайн муу чанарыг илэрхийлж байгаа юм. Яг энэ хоёр нохой шиг хүний сайн муу хоёр чанар нь үргэлж бидний дотор тэмцэлдэж байдаг юм. Энэ хоёр нохойг харахдаа үргэлж үүнийг санадаг юм. Тийм учраас үргэлж дэргэдээ байлгадаг юм” гэв. Ач хүү “ тэмцэлдэж байдаг юм бол нэг нь дийлсэн байхнээ” гэж бодоод хүү дуусдаггүй асуултаасаа дараагийхыг нь асуужээ.
Тэгээд хүү “ тэгвэл энэ тэмцэлд аль нь дийлэх вэ” гэв.
Хөгшин индиан ач хүүгээ хараад: “Чинийхээр бол аль нь дийлэх вэ?” хүү бодолхийлнэ. Харин өвгөн индиан”Би алийг нь илүү тэжээнэ тэр нь дийлнэ дээ” гэв.